Misano'daki Adriyatik denizinin meltemi, bu pazar günü tarihi bir direnişin ve zaferin tanığı oldu. Pist, sadece lastiklerin çığlığını değil, aynı zamanda tüm motorsporları dünyasının hayranlıkla izlediği bir destanın sayfalarını da yazıyordu.
Marc Marquez. İsmi bile yarışçı ruhunu anlatmaya yetiyor aslında. Son birkaç yıl, onun için acılar, sakatlıklar ve bitmek bilmeyen bir mücadeleyle geçti. Kimi 'bitmiş' dedi, kimi 'eskisi gibi olamaz' diye yorumladı. Ama o, tüm bu gürültünün içinden, adeta bir feniks kuşu gibi küllerinden doğarak hepsine en güzel cevabı pistte verdi.
Yarış başladığında griddeki herkes tetikteydi. İlk virajlarda heyecan doruktaydı, hatta –biraz da kaotik bir tempoyla– birkaç sürücü dengelerini yitirip çimlerle tanıştı. Ama Marquez? O, soğukkanlılığını asla yitirmedi. Adeta bir satranç ustası gibi hamlelerini planlıyor, makinesi Ducati'yi bir bale dansçısı zarafetiyle kullanıyordu.
Son Turlarda Yükselen Çığlık: Zafer Geliyor!
Orta bölümlerde Jorge Martin liderliği almış, 'Bu yarış benim' dercesine bir izlenim yaratmıştı. Ama final turlarına doğru işler değişmeye başladı. Marquez, arka tekerleğinden çıkan dumanların arasından, adeta bir bulutun içinden yükselen bir kahraman gibi, Martin'e yaklaştı. O an, stadyumu dolduran on binlerce taraftar nefesini tuttu.
Ve son iki tur... İnanılmazdı! Marquez, Martin'i geçmek için ilk hamlesini yaptı, Martin direndi, hemen geri aldı. Sonra bir viraj daha, bir şans daha! Marquez, bu sefer içeriden müthiş bir cesaretle dalış yaptı ve öne geçti. Artık önünde sadece bitiş çizgisi vardı. İtalyan topraklarında İspanyol marşı yankılandı.
Bu, sıradan bir yarış değildi. Bu, bir adamın kendi içindeki şüpheleri, dışındaki eleştirileri ve bedenindeki acıları yenerek var ettiği bir zaferdi. Podyuma çıktığında yüzündeki o ifade –o karışık, gururlu, belki biraz da yorgun ifade– aslında her şeyi anlatıyordu. Zafer, yalnızca en hızlı olana değil, aynı zamanda en çok dayanana da aitti.
Yarış sonu basın toplantısında, 'Bu sezon için hâlâ şampiyonluk mücadelesi vermeyi düşünüyor musun?' sorusuna verdiği yanıt ise tipik Marquez tarzıydı: "Hayal etmeden yaşanmaz, değil mi? Ama biz adım adım ilerliyoruz. Bugün çok özel bir gündü."
Evet, bugün Marc Marquez için özeldi. Tıpkı onu izleyen herkes için olduğu gibi. Bu spor, bazen sadece kazanmak veya kaybetmekle ilgili değil. Bazen, asla pes etmemenin ne demek olduğunu hepimize hatırlatmakla ilgili. Ve Marquez, bugün bunu bir kez daha tüm dünyaya gösterdi.
