Dokuz yaşında ama parmakları piyano tuşlarında onlarca yıllık deneyimi andırıyor. Elif Öztürk ismi, yakın gelecekte müzik dünyasının en parlak yıldızlarından biri olarak anılacak gibi duruyor. Uluslararası 'Genç Yetenekler' piyano yarışmasında birincilik koltuğuna oturarak hepimizi gururlandırdı.
Aslında hikaye sıradan bir cumartesi günü başladı. Ailesi, küçük kızlarının televizyonda izlediği bir piyano konserinden sonra melodileri mırıldanmaya başladığını fark etti. "Bu çocukta iş var!" dedirten o anı, babası hâlâ dün gibi hatırlıyor. Klişe gibi gelebilir ama bazen gerçekler klişeleri aratmayacak kadar şaşırtıcı olabiliyor.
Zorlu Rakamlere Karşı Bir Deha
Yarışmaya katılan 47 çocuk arasından sıyrılması hiç de kolay olmadı. Jüri üyeleri, özellikle Chopin'in 'Nocturne Op. 9 No. 2' eserini yorumlayışındaki olgunluğa hayran kaldıklarını belirtti. Bir çocuktan beklenmeyecek derecede duygusal derinlik ve teknik hakimiyet sergiledi.
Peki nasıl başardı? Cevap basit: Günde ortalama üç saat antrenman. Evet, arkadaşları sokakta oynarken o, parmak egzersizleri ve gam çalışmalarıyla meşguldü. Ama şunu da eklemeden geçmeyelim - o hâlâ bir çocuk ve arada sırada tabii ki oyun oynamak istiyor!
Aile Desteği ve Gelecek Hayalleri
Ailesi, kızlarının bu yeteneğini desteklemek için ellerinden geleni yapıyor. Annesi, "Elif'in tutkusunu görünce ona destek olmamak elde değil. Ama asla zorlamıyoruz, oyun zamanları da antrenman kadar önemli" diyor.
Gelecek planlarına gelince... Küçük dahinin hedefi büyük: Dünyanın en prestijli konser salonlarında çalmak. Belki de bir gün Viyana Filarmoni Orkestrası'na eşlik edecek. Kim bilir?
Şimdilik ise normal hayatına devam ediyor. Okul, ödevler, piyano dersleri ve arada sırada sıkılarak çalıştığı gamlar... Hepsi bir arada. Ama o küçük parmaklar, büyük hayalleri tuşlara dokundurmaya devam ediyor.
Bu tür başarı hikayeleri, içimizdeki umudu yeniden canlandırıyor. Belki de bir gün hepimiz onu televizyondan izleyip "Ben bu çocuğun hikayesini okumuştum!" diyeceğiz. Bekleyip göreceğiz.
