Hava soğuktu, ama yürekler daha da soğuktu aslında. O eski Bordo-Mavili günleri düşününce insanın içi burkuluyor doğrusu. Trabzonspor'un unutulmaz isimlerinden Kadir Özcan, aramızdan ayrılışının yedinci yılında mezarı başında anıldı işte.
Kimdi Kadir Özcan derseniz, şöyle anlatayım: Trabzonspor'un altın çağlarında forma giymiş, o efsanevi takımın unutulmaz parçalarından biriydi. Futbolu bıraktıktan sonra da kulüpten kopmamış, yönetim kademelerinde görev almıştı. Yani Bordo-Mavili ruhu tam anlamıyla içine işlemiş bir isimdi.
Duygusal Anlar Yaşandı
Sabahın erken saatleri... Soğuk bir ekim sabahı düşünün. Sevenleri, ailesi, eski takım arkadaşları - hepsi oradaydı. Çiçeklerle süslenmiş mezar taşının önünde toplanmışlardı. İnsan görünce şaşırıyor doğrusu, tam yedi yıl geçmiş aradan. Zaman ne çabuk geçiyor öyle!
Dualar okundu, Kur'an-ı Kerim tilavet edildi. O anları yaşayanların gözlerindeki hüznü görmeliydiniz. Kadir Özcan gibi bir efsaneyi kaybetmek kolay değil sonuçta. Kulüp tarihine adını altın harflerle yazdırmış bir isimden bahsediyoruz.
Trabzonspor Tarihindeki Yeri
Şimdi gençler bilmeyebilir belki ama - Kadir Özcan denince akla sadece futbol yeteneği gelmiyor. Karakteri, duruşu, Trabzonspor sevdasıyla da öne çıkıyordu. Öyle her önüne gelen kulübe gitmezdi o zamanlar. Takım arkadaşları anlatırdı hep, antrenmanlarda nasıl çalıştığını, maçlarda nasıl mücadele ettiğini.
Aslında düşünüyorum da, o neslin futbolcuları başkaydı. Para pul için değil, sevdaları için oynuyorlardı. Kadir Özcan da onlardan biriydi işte. Formayı giydi mi, canını ortaya koyardı. Taraftar da bunun farkındaydı zaten, ona hak ettiği sevgiyi gösterirdi.
Günümüz futboluyla kıyaslayınca - insan ister istemez eski günleri arıyor. O samimiyet, o aidiyet duygusu... Kadir Özcan tam da bunları temsil ediyordu aslında.
Sevenlerinin Kalbindeki Yeri
Anma töreninde konuşanların sözlerine kulak verince, onu ne kadar çok sevdiklerini anlıyorsunuz. Sadece iyi bir futbolcu değil, aynı zamanda iyi bir insanmış. Dost canlısı, yardımsever, her zaman güler yüzlü...
Öyle anılar anlattılar ki - gözlerim dolmadı dersem yalan olur. Mesela bir tanesi şöyle diyordu: "Takım arkadaşlarına nasıl destek olurdu, genç oyunculara nasıl yol gösterirdi... Onsuz geçen yedi yıl, bize onu ne kadar özlediğimizi her gün hatırlatıyor."
Bir başkası da şunu ekliyordu: "Kadir abi sadece sahadaki performansıyla değil, karakteriyle de örnek bir insandı. Onun gibi insanlar kolay yetişmiyor maalesef."
Bu sözler aslında her şeyi özetliyor bence. İyi futbolcu olmak yetmiyor, iyi insan olmak da gerekiyor. Kadir Özcan her ikisini de başarabilmiş ender isimlerdendi.
Bordo-Mavili Ruhun Temsilcisi
Trabzonspor denince akla gelen o özel ruh - işte Kadir Özcan tam da bunun somutlaşmış haliydi. Sadece futbol oynamakla kalmamış, kulübün her kademesinde hizmet vermişti. Yönetimde bulunduğu dönemlerde de aynı özveriyle çalışmıştı.
Şimdi düşünüyorum da - belki de en büyük mirası, genç futbolculara verdiği emekti. Tecrübelerini paylaşmaktan asla kaçınmaz, her zaman yol gösterirdi. Bu özelliğiyle sadece geçmişin değil, geleceğin Trabzonspor'una da katkı sağlamıştı.
Anma töreni bittiğinde, herkesin yüzündeki o buruk ifade... Sanki "keşke daha uzun yaşasaydı" diyorlardı. Ama biliyor musunuz, önemli olan kaç yıl yaşadığın değil, nasıl yaşadığın. Kadir Özcan dolu dolu yaşamıştı işte.
Böyle insanlar ölmez aslında - kalplerde yaşarlar. Trabzonspor taraftarı onu asla unutmayacak. Her anma töreni, her yad ediliş - onun mirasını bir kez daha hatırlatıyor hepimize.
Yedi yıl geçmiş... Ama sevgi hiç bitmemiş. İşte gerçek efsanelik budur!
