Kimileri için dondurma sadece yazın serinleten bir tatlıdır. Ama o, bu soğuk lezzeti 34 yıldır çocukların yüzündeki tebessüme dönüştürüyor. Para pul değil, mutluluk dağıtıyor adeta.
Sabahın erken saatlerinde tezgahını kuruyor. Çocukların gözlerindeki o pırıltıyı görmek için belki de. Kimi zaman külahı elinde, kimi zaman dondurma küreğiyle bekliyor küçük müşterilerini. "Abi, bugün de bedava mı?" diye soran minik seslere gülümseyerek cevap veriyor: "Tabii ki, her zaman!"
Bir Külah Dondurmanın Gücü
Aslında basit görünen bu jest, belki de bir çocuğun gününü aydınlatmaya yetiyor. Çocukluğumuzda hepimiz böyle küçük mutlulukların peşinde koşmadık mı? O anların değerini bilen bu dondurmacı, tam 34 yıldır bu geleneği sürdürüyor.
"Para kazanmak önemli değil" diyor, "önemli olan çocukların gözlerindeki o ışığı görebilmek." Belki de bu yüzden mahallenin çocukları onu sadece bir dondurmacı olarak değil, bir nevi mutluluk elçisi olarak görüyor.
Neden mi Yapıyor Bunu?
Kendisine sorduğunuzda şöyle diyor: "Çocukken bir dondurmacı bana bedava dondurma vermişti. O anki mutluluğumu hiç unutmadım. Şimdi aynı mutluluğu başka çocuklara yaşatıyorum." Basit görünen bu jestin aslında ne kadar derin bir anlamı var, değil mi?
Mahalle sakinleri ise onun bu davranışını takdirle karşılıyor. "Artık bizim mahallenin bir geleneği oldu" diyor bir anne. "Çocuklarımız büyüdü, şimdi torunlarımız aynı mutluluğu yaşıyor."
Günümüzde her şeyin parayla ölçüldüğü bir dünyada, böyle içten bir jestin değeri paha biçilemez. Belki de hepimizin bu dondurmacıdan öğreneceği bir şeyler var. Ne dersiniz?
