Hayatın bazen öyle acımasız dönemeçleri var ki, insanı derinden sarsıyor. Tam dört ay oldu Nihal Candan'ı kaybedeli, ama acısı sanki dün gibi taze. Annesinin yüreğindeki yangın ise hâlâ sönmüş değil.
Geçtiğimiz günlerde düzenlenen mevlit merasiminde yaşananlar, orada bulunan herkesi derinden etkiledi. Nihal Candan'ın annesi, kızının anısına okunan mevlitte adeta yüreğindeki fırtınayı dışa vurdu. "Beni cehennemin en dibine attın!" diye haykırışı, salonu buz gibi bir sessizliğe gömdü.
Gözlerden Uzak Ama Yüreklerde Hep Yakın
Nihal Candan, sanat camiasının sevilen isimlerinden biriydi. Ölüm haberi herkesi şoke etmişti. Dört ay geçmesine rağmen, sevenlerinin ve ailesinin yası hâlâ taze. Annesinin o sözleri ise belki de kaybın verdiği derin acının en saf ifadesiydi.
Mevlit merasimi sırasında yaşanan bu duygusal an, aslında bir annenin evlat acısıyla nasıl baş etmeye çalıştığının da bir göstergesi. İnsan diyor ki, acılar paylaşıldıkça hafifler mi gerçekten? Yoksa böyle anlarda daha mı ağırlaşır?
Sanatçı Dostlarından Yoğun İlgi
Mevlit törenine Nihal Candan'ın sanat camiasından birçok dostu ve meslektaşı katıldı. Hepsinin yüzündeki o buruk ifade, kaybın büyüklüğünü bir kez daha gözler önüne serdi. Kimi sessizce ağladı, kimi dualarla uğurladı merhumu.
Aslında bu tür anlar bize şunu hatırlatıyor: Ünlü olmak, tanınmak hiçbir şey ifade etmiyor sonunda. Herkes aynı acıyı hissediyor, herkes aynı gözyaşlarını döküyor.
Nihal Candan'ın annesinin o çığlığı belki de hepimizin içinde bir yerlere dokundu. Kaybın evrensel dilini hatırlattı bize. Dört ay sonra bile sönmeyen bir ateşin, bir annenin yüreğinde nasıl yanmaya devam ettiğini gösterdi.
Acılar unutulur mu bilinmez ama şu kesin: Nihal Candan, sevenlerinin ve ailesinin kalbinde yaşamaya devam edecek. Annesinin o sözleri ise belki zamanla hafifleyecek, ama asla tamamen silinmeyecek.
