Gözlerini Karadeniz'in hırçın dalgalarına dikmiş bir kadının hikayesi bu. Özge Yağız - evet, o bildiğiniz, ekranlara hayat veren yüz - şimdi kendi gerçeğini anlatıyor. Ve inanın, bu hiç de kolay değil.
"Kendi mutluluğumu hep erteledim," diyor, kelimeleri titreyerek dökülürken. Sanki yıllardır taşıdığı bir yükü bırakıyor omuzlarından. "Başkalarını mutlu etmek, kendimi mutlu etmekten daha önemli gelirdi. Ne tuhaftır değil mi?"
Bir Kadının Kendiyle Yüzleşme Anı
Röportajın en çarpıcı yanı belki de bu: Özge'nin kırılganlığını saklamaya ihtiyaç duymaması. O güçlü kadın imajının ardında, tıpkı hepimiz gibi, bazen kaybolan bir insan olduğunu itiraf ediyor. "Güneş" karakteriyle kurduğu bağ ise bambaşka bir boyut katmış bu sürece.
"Bazen rol yapmak, kendin olmaktan daha kolay geliyor," diye ekliyor, hafifçe gülümseyerek. Ama bu gülümsemenin ardında derin bir içgörü var. Kendi mutluluğunu erteleme alışkanlığının farkına varmak, onun için bir dönüm noktası olmuş.
Karadeniz'in Ruhu ve İçsel Yolculuk
Karadeniz'in o bildik hırçınlığı ve bir o kadar da cezbedici dinginliği, Özge'nin kişiliğinde nasıl da karşılık buluyor! Dalgaların ritmi gibi, inişli çıkışlı duyguları kabullenmeyi öğrendiğini söylüyor. "Deniz bize bir şey öğretiyor aslında: Her fırtına geçer, her dalga diner."
Peki ya değişim? Özge'ye göre bu, bir anda olan bir şey değil. Daha çok, küçük küçük adımlarla ilerlenen bir yol. "Kendime 'hayır' demeyi öğreniyorum mesela. Bu bile başlı başına bir devrim benim için."
Mutluluğu Ertelemenin Bedeli
Şu cümle her şeyi özetliyor aslında: "Sürekli yarını beklerken, bugünü kaçırıyormuşum meğer." Kaçımız aynı tuzağa düşüyoruz? Özge'nin samimi itirafı, hepimize ayna tutuyor adeta.
Rol gereği canlandırdığı "Güneş" karakterinin ona öğrettiği en değerli ders ne mi? "Kendi ışığınızı söndürmemenin, bencillik olmadığını anladım." Ne kadar da güzel değil mi?
Bu röportaj, sadece bir oyuncunun sözleri değil. Daha çok, modern hayatın koşuşturmacasında kendini unutan herkesin hikayesi. Özge Yağız'ın yolculuğu bize şunu hatırlatıyor: Kendi mutluluğumuz, başkalarınınkinden daha az değerli değil.
