Ankara'dan İstanbul'a, İzmir'den Diyarbakır'a kadar ülkenin dört bir köşesi adeta hareketlendi bugün. İnsanlar sokaklara döküldü, seslerini duyurmak için meydanları doldurdu. Kimi ellerinde pankartlarla, kimi slogan atarak - hepsinin ortak bir mesajı vardı: İsrail'e tepki!
Öyle sıradan bir protesto değildi bu. Adeta bir sel gibiydi insanlar... Önce birkaç kişi başlıyor, sonra yüzlerce insana dönüşüyordu kalabalık. Belki de en çarpıcı olanı, her yaştan insanın bu eylemlere katılmasıydı. Genç-yaşlı demeden, herkes kendi tarzıyla tepkisini gösteriyordu.
Başkent'te Yoğun Katılım
Ankara'da durum gerçekten görülmeye değerdi. Kızılay Meydanı'nda toplanan kalabalık, adeta bir insan denizini andırıyordu. Polis ekibi etrafta güvenlik önlemi almıştı tabii, ama her şey oldukça sakin ilerliyordu. İnsanlar bir yandan slogan atıyor, bir yandan da pankartlarını sallıyorlardı.
"Artık yeter!" diye bağırıyordu orta yaşlı bir adam, yüzünde öfkeden ziyade bir üzüntü ifadesiyle. Yanındaki genç kız ise "Dünya susarsa, biz susmayız!" yazılı dövizi sıkıca tutuyordu. İnsanların gözlerindeki o kararlı ifadeyi tarif etmek gerçekten zor.
İstanbul'da Tarihi Yarımada'da Protesto
İstanbul'da ise durum daha da renkliydi. Sultanahmet Meydanı'nda toplanan grup, tarihi bir backdrop önünde adeta zamanın ruhunu yansıtıyordu. Turistler şaşkın şaşkın izliyordu olan biteni. Kimi fotoğraf çekiyor, kimi ise ne olduğunu anlamaya çalışıyordu.
Beyazıt'ta üniversiteli gençlerin oluşturduğu insan zinciri ise gerçekten etkileyiciydi. Ellerinde Türk bayrakları, yüzlerinde maske - pandemi kurallarına uyuyorlar ama seslerini de kısmiyorlardı. "Barış istiyoruz!" sloganları yankılanıyordu dar sokaklarda.
İzmir'de Kordon'da yürüyüş yapan grup, gün batımında adeta bir silüet oluşturmuştu. Denizin mavisiyle, bayrakların kırmızısı iç içe geçmişti. Görüntü o kadar güzeldi ki, insan "Keşke böyle protestolara gerek kalmasa" diye düşünmeden edemiyordu.
Doğu'dan Batı'ya Aynı Tepki
Diyarbakır'da Surların dibinde toplanan kalabalık, kadın-erkek, genç-yaşlı demeden hep bir ağızdan konuşuyordu. Van'da göle yakın bir noktada yapılan eylemde, insanlar soğuğa rağmen saatlerce ayakta durmuştu. Trabzon'da sahilde, Bursa'da Yeşil'de - her yerde aynı ruh, aynı kararlılık hakimdi.
Aslında düşününce... İnsanlar ne istiyordu? Barış, adalet, insanlık - yani aslında olması gereken en temel şeyler. Belki de en trajik olanı buydu: İnsanların sokağa dökülmesi için aslında olması gereken şeyleri talep etmek zorunda kalmaları.
Gözlemlediğim kadarıyla, bu protestolar sadece bir tepki değil aynı zamanda bir umut mesajıydı. İnsanların hâlâ inandığını, hâlâ mücadele ettiğini gösteriyordu. Ve bence en önemlisi de buydu - umudun asla tükenmeyeceğinin kanıtıydı.
