Gazze'de son yirmi dört saat, adeta bir kabus gibi geçti. İsrail ordusunun durmak bilmeyen saldırıları, bu kez otuz yedi masum insanın daha hayatını kaybetmesine neden oldu. Rakamlar soğuk ve sert gerçeği yansıtıyor: bir gün, otuz yedi can.
Ve işin daha da vahim tarafı... Açlık. Evet, yanlış duymadınız. Temel gıda maddelerine ulaşamamanın yol açtığı açlık, yedi kişinin daha ölümüne sebep oldu. Bu, savaşın görünmeyen, sessiz katili. İnsanlar bombalardan kaçmaya çalışırken, bir yandan da açlıkla boğuşuyor.
Yaralı Sayısı Endişe Verici Boyutta
Salı günü akşam saatlerinden bu yana devam eden çatışmalar, onlarca kişinin de yaralanmasına yol açtı. Yaralıların çoğunun durumu kritik. Zaten yetersiz olan sağlık hizmetleri, bu ani akın karşısında neredeyse çökmüş durumda. Doktorlar imkansızlıklar içinde mücadele ediyor; temel ilaçlar, ekipman, hatta elektrik yok.
Bölgeden gelen haberlere göre, saldırıların çoğu Gazze'nin güneyindeki Han Yunus ve Refah bölgelerinde yoğunlaşmış. İsrail güçleri, bu bölgelerdeki yerleşim alanlarını hedef aldı. Evler, adeta yerle bir oldu. İnsanlar enkaz altında kaldı. Kurtarma ekipleri, ellerindeki kısıtlı imkanlarla çalışmaya devam ediyor ama nereye yetişebilirler ki?
İnsani Felaket Kapıda
Uluslararası toplumun sessizliği ise bir başka trajedi. BM raporları, bölgedeki insani durumun her geçen gün daha da kötüleştiğine işaret ediyor. Temiz su, gıda, ilaç... Hiçbiri yok. Halk, açlık ve hastalıkla burun buruna. Özellikle çocuklar ve yaşlılar için durum çok daha vahim.
Peki, bu ne zaman bitecek? Kimse net bir cevap veremiyor. Diplomatik çabalar sonuçsuz kalıyor. Bölge halkı, her yeni güne 'acaba bugün neler olacak' korkusuyla uyanıyor. Umut, her geçen gün biraz daha tükeniyor.
Dünya ise bu insanlık dramını izlemekle yetiniyor. Sosyal medyada paylaşılan birkaç fotoğraf, birkaç kısa video... Sonra unutulup gidiyor. Oysa Gazze'de yaşam, durma noktasında. İnsanlık, sınıfta kalmış durumda.
