Dünya, adeta bir volkanın patlamak üzere olduğu o sinir bozucu sessizliğe bürünmüş durumda. Diplomasinin sesi giderek kısılırken, silahların sesi daha net duyulmaya başlandı desek yeridir. Kimse açıkça söylemek istemiyor ama herkesin aklında aynı soru var: Barışa veda mı ediyoruz?
Aslında durum hiç de iç açıcı değil. Ülkeler arasındaki gerginlikler öyle bir noktaya ulaştı ki, artık masada konuşacak pek bir şey kalmadı gibi görünüyor. Diplomatik kanalların tıkanması, her seferinde biraz daha fazla endişe yaratıyor. Sanki bir şeyler olacak ve herkes hazırlıklı olmak istiyor.
Askeri Hazırlıklar Tırmanışta
Orduların hareketliliği son dönemde dikkat çekici boyutlara ulaştı. Askeri tatbikatlar, silah stoklamalar, askere alma çalışmaları... Tüm bunlar, barışın ne kadar kırılgan bir hal aldığının göstergesi. Kimse savaş istemiyor ama herkes savaşa hazırlanıyor - bu çelişki insanın içini acıtıyor doğrusu.
Peki neden bu noktaya geldik? Cevap basit değil maalesef. Yılların birikmiş sorunları, güven eksikliği, ekonomik çıkarların çatışması derken, ipler iyice gerildi. Artık küçük bir kıvılcımın büyük yangınlara yol açabileceği bir ortamdayız.
Bölgesel Çatışmalar Küresel Tehdide Dönüşüyor
Şu an dünyanın çeşitli bölgelerinde devam eden çatışmalar var elbette. Ama asıl korkutucu olan, bu çatışmaların domino etkisi yaratma ihtimali. Bir bölgede başlayan sıcak çatışmanın, hızla yayılma potansiyeli mevcut. Bu da uluslararası toplumu tedirgin ediyor - haklı olarak.
Güç dengelerindeki değişimler, ittifakların yeniden şekillenmesi, askeri harcamalardaki artış... Tüm bu faktörler, dünyanın daha güvensiz bir yer haline geldiğini gösteriyor. İnsan ister istemez "Acaba barış dönemi sona mı eriyor?" diye soruyor kendine.
Diplomasi Neden Çalışmıyor?
Aslında diplomasinin çalışmaması değil, kimsenin onu gerçekten çalıştırmak istememesi belki de. Tarafların pozisyonları o kadar sertleşti ki, uzlaşma için gereken esneklik ortadan kalktı. Herkes "haklı" olduğunu düşünüyor ve ödün vermeyi reddediyor.
Oysa tarih bize gösterdi ki, savaşlar genellikle diyalog kapıları kapandığında başlıyor. Şu an o kapıların gıcırtıları duyuluyor adeta. Uluslararası kuruluşların etkisiz kalması, arabuluculuk girişimlerinin sonuçsuz kalması da cabası.
Peki çıkış yolu var mı? Elbette var ama tarafların iyi niyetle masaya oturması gerekiyor. Unutmayalım ki, savaş kolay başlar ama bitmesi çok zordur. Barışı korumak ise hepimizin sorumluluğu.
Sonuç olarak, dünya tehlikeli bir dönemden geçiyor. Barış umutları giderek solarken, savaş hazırlıkları hız kazanıyor. Bu gidişatı tersine çevirmek için daha fazla diplomasi, daha fazla diyalog ve en önemlisi - daha fazla sabır gerekiyor. Çünkü savaşın galibi olmaz, sadece kaybedenleri olur.
