Volodymyr Zelensky'nin sesinde aciliyet vardı. Brüksel'deki o toplantı odasında, Avrupa Birliği liderlerine seslenirken kelimelerini özenle seçiyordu ama arka plandaki ısrarcı tonu gizleyemiyordu. Sanki her anı, her saniyesi önemliydi.
"Bu bekleyiş artık son bulmalı," diyordu, gözleriyle dinleyen herkesi tarayarak. "Rusya'nın donmuş duran o varlıkları -ki miktarı 300 milyar doların üzerinde- acilen Ukrayna'ya aktarılmalı."
Zaman Daralıyor, Kaynaklar Tükeniyor
Aslında durum oldukça basit. Rusya'nın batılı ülkelerde dondurulmuş devasa miktarda parası var. Ukrayna ise savaşın yıkıntıları arasında ayakta kalmaya çalışıyor. Zelensky'nin mantığı net: "Bu para bizim olmalı çünkü tam da Rusya'nın açtığı yaraları sarmak için gerekiyor."
Peki AB ne yapıyor? Ah, işte orası biraz karışık. Hukuki engellerden bahsediyorlar, uluslararası anlaşmalar diyorlar, süreçlerden dem vuruyorlar. Zelensky ise bu gecikmelere anlam veremiyor gibi görünüyor.
"Sadece Konuşmak Yetmez, Harekete Geçin"
Ukrayna liderinin sözleri gittikçe keskinleşiyor: "Dostlarım, bu kadar net bir adaletsizliğe seyirci kalmak doğru değil. Rusya ülkemizi yerle bir ediyor, bizse hukuki detaylarda boğuluyoruz."
Gerçekten de -düşünsenize- Ukrayna şehirleri bombalanırken, insanlar evsiz kalırken, o paralar banka hesaplarında öylece duruyor. Zelensky'nin haklı bir öfkesi var bu konuda.
- Rusya'nın yurtdışı varlıkları: 300+ milyar dolar
- Ukrayna'nın yeniden inşa ihtiyacı: 400+ milyar dolar
- AB'nin kararsızlık süresi: 2 yıla yakın
Bu rakamların anlattığı hikaye aslında her şeyi özetliyor. Zelensky'nin "Artık yeter!" çıkışının altında yatan gerçek bu.
Diplomasinin Yavaş Çarkları
AB yetkilileri ise -tahmin edebileceğiniz gibi- daha temkinli yaklaşıyor. Hukuki zemini sağlamlaştırmaktan bahsediyorlar, uluslararası hukuka uygun hareket etmekten... Ama Zelensky'nin sabrı tükenmiş durumda.
"Bu savaş hukuki tartışmalar için lüksümüz yok," diye ısrar ediyor. "İnsanlar ölüyor, şehirler yok oluyor. Harekete geçme zamanı geldi de geçiyor bile."
Sonuçta ortada trajik bir ironi var: Rusya'nın kendi parası, Rusya'nın yıktığı bir ülkeyi tamir etmek için kullanılabilir. Zelensky bunun "tarihi bir adalet" olacağını söylüyor. Belki de haklı.
Peki ya sonra? Bu hamle uluslararası ilişkilerde nasıl bir emsal teşkil eder? İşte bu sorular AB koridorlarında yankılanıyor. Ama Ukrayna için öncelik hayatta kalmak. Gerisi... gerisi teferruat.
