Gökyüzünde bir efsane yeniden hayat buldu. Ve bu sefer, Türk tarihinin en hüzünlü dağlarının üzerinde süzülüyordu. Kim derdi ki bir gün Hürkuş'un kanatları, Allahuekber'in zirvelerine bu kadar yaklaşacak?
O anı görenlerin nefesleri kesildi adeta. Çünkü bu, sıradan bir uçuş değildi. Tarihin sayfalarında yerini almış iki sembolün -bir uçağın ve bir dağın- destansı buluşmasıydı.
Zirveler Arasında Bir Efsane
Havada asılı kalmış gibiydi adeta. Modern bir teknoloji harikası olan Hürkuş, sanki geçmişle gelecek arasında köprü kurmuştu. Pilotun mahareti ise gerçekten takdire şayandı - o daracık geçitlerde, o sivri zirvelerin arasında nasıl da süzülüyordu!
İnsan düşünmeden edemiyor: Acaba yıllar önce o karlı dağlarda yürüyen Mehmetçik, bir gün böyle bir manzaraya tanık olacağımızı hayal edebilir miydi? Tarih, bazen en dokunaklı buluşmalara sahne oluyor.
Gökyüzünden Tarihe Yolculuk
Her detayıyla özenle planlanmıştı bu uçuş. Hürkuş'un motor sesi, adeta dağlara bir selam gibiydi. Ve o anlar -o görüntüler- hafızalara kazındı. Sosyal medyada fırtına gibi esti desek yeri.
Aslında bu, sadece bir uçuş değildi. Bir vefa borcunun ödenmesiydi. Bir saygı duruşuydu. Modern Türk havacılığının, geçmişin kahramanlarına olan minnet dolu bir selamı.
Dağlar sustu o an. Rüzgar bile saygıyla esiyordu sanki. Ve Hürkuş, Türk havacılığının gururu olarak, o tarihi zirvelerin üzerinden geçip giderken, aslında çok daha derin bir mesaj veriyordu: "Unutmadık, unutmayacağız."
Bu buluşma, sadece gökyüzünde yaşanan bir anın ötesinde. Türkiye'nin teknolojik olarak nereden nereye geldiğinin de canlı bir kanıtı. Kendi uçağımızla, kendi dağlarımızda, kendi tarihimize saygı uçuşu yapabiliyoruz artık.
O görüntüleri izlerken insanın tüyleri diken diken oluyor - hem gururdan, hem hüzünden, hem de o muazzam buluşmanın verdiği tarifsiz duygudan.
