Tam da o anı bekliyordunuz aslında - siyasetin o resmi, mesafeli dilinden sıyrılıp gerçek insanlarla göz göze gelinen o samimi anlar. İşte Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan da Rize'den Trabzon'a uzanan o virajlı Karadeniz yolunda tam olarak bunu yaptı.
Aracını yol kenarına çektirdi ve beklenmedik bir şekilde etrafını saran vatandaşlarla sohbet etmeye başladı. Kimi zaman gülümsemeler, kimi zaman ciddi ifadeler - her biri aslında Türkiye'nin nabzını tutan o samimi diyalogların bir parçasıydı.
Yol Kenarında Demokrasi
Şöyle bir düşünün: Devlet protokolünün tüm kurallarını bir kenara bırakıp, sanki komşu ziyaretine gelmiş gibi doğal, içten ve yapmacıksız. İnsanların gözlerinin içine bakarak dinlemek, onların dertlerini anlamaya çalışmak - siyasetin belki de en insani hali bu olsa gerek.
Vatandaşlar da bu samimiyete kayıtsız kalmadı tabii. Kimi selfie çektirmek istedi, kimi güncel meseleleri aktardı, kimi de sadece teşekkür etmek için yanına yaklaştı. O anlar öyle doğaldı ki, sanki herkes uzun zamandır görmediği bir akrabasıyla hasret gideriyordu.
Karadeniz'in Yollarında Siyaset
Rize'nin yemyeşil yamaçlarından Trabzon'un tarihi sokaklarına uzanan bu yolculuk aslında sembolik bir anlam da taşıyordu. Biliyorsunuz, bu bölge siyaseten oldukça önemli ve her ziyaret özel bir mesaj içeriyor. Ama bu seferki farklıydı - daha samimi, daha içten, daha "insani" diyebiliriz.
Gündemin ağır meseleleri vardı elbette, ekonomi, güvenlik, dış politika... Ama o an, yol kenarında, tüm bu konular sanki daha anlaşılır, daha somut hale geliyordu. Belki de siyasetin en güzel hali buydu - halkın arasında, halkla birlikte.
Şunu fark ettim ki, bazen en anlamlı siyasi mesajlar en sade ortamlarda veriliyor. O yol kenarı sohbeti aslında Türkiye siyasetinin fotoğrafını çekiyordu adeta - karmaşık, çok katmanlı ama bir o kadar da insani.
Ve işte tam da bu yüzden, Rize'den Trabzon'a uzanan o yolda yaşananlar sadece basit bir vatandaş buluşmasından çok daha fazlasıydı. Siyasetin kalbinin attığı o anlardan biriydi - samimi, doğal ve unutulmaz.
