Acı haberi alır almaz kaleme sarıldı sanki. Belki de o an hissettiklerini kelimelere dökmek en zoruydu, kim bilir?
Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan'ın şehit ailelerine yazdığı o dokunaklı mesaj, resmiyetin soğukluğundan uzak, adeta bir baba şefkatiyle kaleme alınmıştı. "Evlat acısı" diyordu bir yerinde, "insanoğlunun karşılaşabileceği en ağır imtihanlardan biri." Gerçekten de öyle değil mi?
Milletçe Hissedilen Bir Acı
Şu cümleler özellikle içimi burktu: "Vatanımızın bölünmez bütünlüğü uğruna canlarını feda eden aziz şehitlerimizin ailelerinin derin acısını yüreğimizin en derinlerinde hissediyoruz." Bu sadece bir devlet başkanının mesajı değil, aynı zamanda bu topraklarda yaşayan herkesin ortak duygusuydu.
Bazen düşünüyorum da -insanın içinden gelmiyor değil- bu vatan için canını verenlerin ardından geride kalanlar... Onların çektiği acıyı tarif etmek mümkün mü?
Asla Unutulmayacak Bir Vefa
Erdoğan'ın şu sözleri ise tam bir vefa örneğiydi: "Şehitlerimizin hatıraları milletimizin kalbinde ebediyen yaşayacak." Sanki zaman geçse de bizim için önemli olan şeylerin asla değişmeyeceğini hatırlatıyordu.
Ve o dua... "Mekanları cennet, ruhları şad olsun." Bin yıllık bir geleneğin, derin bir inancın yansıması gibiydi.
Sonuçta -herkes kabul eder ki- bu mesaj sadece kağıt üzerinde kalan bir metin değil, yüreklerde hissedilen gerçek bir dayanışmanın ifadesiydi. Millet olarak böyle anlarda kenetlenmek, belki de bizi biz yapan en önemli değerlerden biri.
