Şu hayatta bir şey var ki, hepimiz aynı çukura iki kez düşüyoruz. Özellikle de ilişkiler söz konusu olduğunda. Peki neden? Cevap belki de aynanın karşısında değil, çocukluğunuzun tozlu albümlerinde saklı.
Geçmişin Gölgesinde Yaşamak
Düşünün bir kere: Hep aynı tip insanlara mı ilgi duyuyorsunuz? Ya da ilişkileriniz hep benzer şekillerde mi sonlanıyor? Psikologlar diyor ki bu tesadüf değil, bilinçaltının kurnaz bir oyunu.
Çocukken öğrendiğimiz ilişki şablonları -farkında olmadan- yetişkin hayatımızda kendini tekrar ediyor. Mesela:
- Ebeveynleriniz mesafeli miydi? Şimdi duygusal olarak ulaşılamaz partnerlere mi çekiliyorsunuz?
- Aşırı korumacı büyüdünüz mü? Özgürlüğünüz kısıtlandığında ilişkiden kaçma eğiliminde misiniz?
Bilinçaltının Tuzakları
İşin ilginç yanı, bu kalıpları tekrarlarken kendimizi 'rahat' hissediyoruz. Çünkü tanıdık geliyor. Oysa bu tanıdıklık bizi mutlu etmekten çok, bildiğimiz cehenneme sürüklüyor.
Peki ne yapmalı? Önce farkındalık, sonra cesaret!
- İlişki tarihinizi gözden geçirin: Hangi davranışlar tekrar ediyor?
- Çocukluğunuzdaki dinamikleri analiz edin: Bugünkü ilişkilerinizle benzerlik var mı?
- Küçük adımlarla yeni davranışlar deneyin: Tanıdık olmayanı seçmek ilk başta zor gelecek ama...
Unutmayın, değişim rahatsız edicidir ama büyümenin tek yolu budur. Çocukluğunuzun sizi tanımlamasına izin vermeyin - yazılımınızı güncelleyin!
