Bazen hayat öyle bir dönemece girer ki, insan kendini bir labirentin ortasında buluverir. İşte tam da böyle bir anda, her şeyi sorgulamaya başlarsınız. "Neredeyim ben?", "Nasıl geldim buraya?" gibi sorular beyninizi kemirir durur.
Aslında hepimiz -farkında olsak da olmasak da- kendi hikayemizin kahramanlarıyız. Kimi zaman güçlü, kimi zaman kırılgan... Ama her halükârda direnen.
Dönüm Noktası
O gün, her şeyin değişeceği gündü. Sabah uyandığımda içimde tuhaf bir his vardı. Sanki evren bana bir mesaj vermeye çalışıyordu. (Belki de fazla romantikleştiriyorum, kim bilir?)
İşte o an karar verdim: "Artık değişmeliyim!"
Yol Ayrımı
- Eski alışkanlıkları terk etmek
- Korkularla yüzleşmek
- Yeni bir sayfa açmak
Kolay mıydı? Hiç de değil! Ama zaten kolay olsaydı, bu kadar değerli olmazdı herhalde.
İçsel Keşif
Kendimi tanımaya başladıkça, aslında ne kadar da az şey bildiğimi fark ettim. İnsan kendisinin en büyük yabancısı olabiliyor bazen. Tıpkı bir kitabın kapağını yıllarca görüp de içini hiç okumamak gibi...
Peki ya siz? Kendinizi gerçekten tanıdığınızı düşünüyor musunuz? Yoksa siz de o kapağın ardında neler olduğunu merak edenlerden misiniz?
Dönüşüm Süreci
- Kabullenme aşaması
- Farkındalık kazanma
- Harekete geçme
- Yeni benliği inşa etme
Bu süreçte en çok işe yarayan şey, kendime karşı dürüst olmaktı. Evet, bazen acı vericiydi ama -inanın bana- her damla gözyaşına değdi.
Yeni Bir Başlangıç
Şimdi geriye dönüp baktığımda, o karanlık tünelin aslında bir dönüşüm fırsatı olduğunu anlıyorum. Hayat bize bazen sert dersler veriyor ama bu dersler olmasa, bugünkü halimiz de olmazdı herhalde.
Son sözüm şu olsun: Değişim korkutucu olabilir ama hiç değişmemek, yaşamamakla eşdeğerdir.
