Doğanın sessiz dilini anlatan o anlar... Kars'ın Sarıkamış ilçesinde, ormanlık alana kurulan fotokapan, insan eli değmemiş bir sahneyi kaydetti. Anne ayı ve minik yavrusu, serinlemek ve su ihtiyaçlarını gidermek için bir su kaynağına yaklaştı.
Kim bilir kaç kilometre yürüdüler o suya ulaşmak için? Anne ayı, her zaman olduğu gibi tetikte... Etrafı kolluyor, yavrusunu gözetiyor. Minik ayı ise -henüz dünyanın tehlikelerinden habersiz- annesinin yanında güvende hissetmenin rahatlığıyla suyun keyfini çıkarıyor.
Doğa Koruma ve Milli Parklar Şube Müdürlüğü ekipleri, yaban hayatını izleme çalışmaları kapsamında bölgeye yerleştirdikleri fotokapanlarla bu tür nadir anları kayıt altına alıyor. Bu seferki görüntüler ise gerçekten özel. Sadece bir 'veri' değil, adeta bir hikâye barındırıyor içinde.
Doğanın Dengesi ve İnsanın Dokunuşu
Aslında düşününce, bu görüntüler bize çok şey anlatıyor. İnsan olarak bizler doğanın sadece bir parçasıyız. Onlar -o anne ayı ve yavrusu- kendi doğal ritimlerinde yaşamlarını sürdürürken, biz onları uzaktan izleyebiliyor, ancak bu kadar dokunabiliyoruz hayatlarına. Bu da aslında ne kadar saygılı olmamız gerektiğinin bir göstergesi.
Fotokapanlar, yaban hayvanlarının doğal davranışlarını, popülasyon durumlarını ve sağlık hallerini izlemek için hayati öneme sahip. Bu teknoloji sayesinde, onları rahatsız etmeden, yaşam alanlarına zarar vermeden veri toplanabiliyor. Sarıkamış'taki bu çalışmalar da -hemen hemen herkesin takdir edeceği gibi- oldukça kıymetli.
Görüntüleri izlerken insan ister istemez duygulanıyor. Anne şefkati, koruma içgüdüsü, yavrunun masumiyeti... Tüm bu duygular, sadece insana özgü değilmiş gibi geliyor insana. Doğanın, kendi içindeki bu saf ve korunaklı dünyası, işte tam da bu yüzden değerli.
Sonuç olarak, Kars Sarıkamış'ta kaydedilen bu görüntüler, yaban hayatı koruma çabalarının ne denli önemli olduğunu bir kez daha hatırlatıyor. Belki de bizlere düşen, bu güzellikleri korumak ve onlara saygı duymak. Unutmayalım, onların varlığı, aslında hepimizin varlığı.
