O an her şey çok hızlı gelişti. Trabzon'da sıradan bir gün değildi - hayatın ne kadar kırılgan olduğunu bir kez daha hatırlatan o anlardan biriydi.
İtfaiye ekipleri o gün beklediklerinden çok farklı bir çağrıyla karşılaştılar. Telefon çaldığında, diğer tarafın panik içinde olduğu ses tonundan belliydi. "Köpeğimiz... nefes almıyor!" diyen bir ses. İnsan olsa neyse de, bir köpeğe kalp masajı yapmak? Hiç de alışıldık bir durum değildi.
Hayat Mücadelesi Başlıyor
Olay yerine ulaştıklarında gördükleri manzara içler acısıydı. Yavru köpek yerde hareketsiz yatıyor, nefes alışverişi durmuştu. Kalbi mi atmıyordu yoksa? İtfaiye erleri tereddüt etmedi. "Canlı canlıdır" diye düşündüler herhalde.
Ve sonra mucizevi müdahale başladı. Biri göğsüne bastırıyor, diğeri suni solunum yapıyordu. Dakikalar geçmek bilmiyordu. Sanki zaman donmuştu. Etrafta toplananların nefesleri tutulmuş, herkes o küçük canlının hayata dönmesi için dua ediyordu.
O An Her Şey Değişti
Birkaç dakika sonra - ki o birkaç dakika bir ömür kadar uzun gelmişti herkese - minik bedende bir hareketlenme oldu. Önce hafif bir titreme, sonra gözlerini açış... İşte o an herkesin yüreği yerine oturdu.
Köpek yeniden nefes almaya başlamıştı! İtfaiye ekiplerinin yüzündeki gergin ifade yerini mutluluğa bıraktı. Orada bulunanların gözleri doldu - kimileri sevinçten, kimileri duygulanmaktan.
Bu olay bize neyi gösterdi biliyor musunuz? Hayatın değerinin tür ayrımı olmadığını bir kez daha hatırlattı. İtfaiyeciler o gün sadece bir köpeği kurtarmadı, aslında hepimize insanlık dersi verdi.
Trabzon'da yaşanan bu olay, sosyal medyada hızla yayıldı. İnsanlar itfaiye ekiplerini kutlarken, bir yandan da "Acaba ben olsam yapabilir miydim?" diye düşünmeden edemedi.
Hayvanseverler ise bu haberi duyunca hem duygulandı hem de gururlandı. Sonuçta her canlının yaşama hakkı var - ve Trabzon itfaiyesi bunu kanıtladı.
