Yıllardır adeta zamanın durduğu bir sessizliğe bürünen Irak'ın kuzeyindeki 800 köy, artık yavaş yavaş hayatın seslerine kavuşuyor. Terk edilmiş evlerin kapıları, uzun bir aradan sonra yeniden açılıyor. Kim bilir belki de bu kez, bir daha kapanmamak üzere...
Bölgede yaşanan çatışmalar ve güvenlik sorunları nedeniyle boşaltılan köyler, şimdi eski sakinlerini bekliyor. Yerel yetkililer, altyapı çalışmalarını hızlandırarak dönüş sürecini kolaylaştırmaya çalışıyor. Su, elektrik ve yol gibi temel ihtiyaçların karşılanması için hummalı bir çalışma var.
Topraklara Dönüş: Zorlu Bir Yolculuk
Evlerini terk etmek zorunda kalan aileler için dönüş kararı hiç de kolay değil. Kimi çocukluğunun geçtiği sokakları özlemiş, kimi ise hâlâ tedirgin. "Güvenlik sağlanırsa döneriz" diyenlerin sayısı az değil. Aslında bu, sadece fiziksel bir dönüş değil; aynı zamanda bir aidiyet mücadelesi.
Bazı köylerde ise durum daha karmaşık. Evlerin bir kısmı hasarlı, tarlalar bakımsız kalmış. "Bir avuç toprak için bile mücadele etmeye hazırız" diyen yaşlı bir çiftçinin sözleri, aslında her şeyi özetliyor. Toprak, onlar için sadece geçim kaynağı değil; aynı zamanda bir kimlik.
Uluslararası Destek ve Yerel Çabalar
BM ve diğer uluslararası kuruluşlar, dönüş sürecine destek veriyor. Ancak asıl ağırlık, yerel yönetimlerin omuzlarında. Köy okullarının yeniden açılması, sağlık ocaklarının hizmete girmesi için çaba harcanıyor. Belki de en önemlisi, insanların birbirine olan güvenini yeniden tesis etmek.
Dönüş yapan ailelerin hikayeleri ise birbirinden farklı. Kimi köyüne dönüp eski işine devam ederken, kimi yepyeni bir başlangıç yapıyor. "Burada doğdum, burada öleceğim" diyen 80 yaşındaki Hüseyin Amca'nın gözlerindeki ışık, aslında her şeye değer.
Uzmanlar, sürecin yavaş ama istikrarlı ilerlediğini belirtiyor. Tabii ki sorunlar bitmiş değil. Altyapı eksiklikleri, işsizlik ve güvenlik endişeleri hâlâ varlığını koruyor. Ancak umut, tıpkı baharda filizlenen tohumlar gibi, yavaş yavaş yeşeriyor.
