Ofislerde, fabrikalarda ya da evden çalışma düzeninde sıkça karşılaşılan bir durum var: İşverenler, çalışanlarını 'yardımcı' gibi görmeye başlıyor. Peki bu ne kadar doğru? Aslında tam bir kırmızı çizgi meselesi...
Şöyle düşünün: Bir ekibiniz var ve siz onların patronusunuz. Ama işler biraz karıştığında, 'Hadi şunu da sen halleder' havasına giriyorsunuz. Oysa unutmayın, onlar sizin çalışanınız, kişisel asistanınız değil!
İş Tanımının Önemi
Her çalışanın belirli bir görev tanımı var. Kimi muhasebe yapar, kimi müşteri ilişkilerini yönetir. Ancak bazı işverenler bu çizgiyi bulanıklaştırıyor. 'Şu evrağı götürür müsün?' ya da 'Özel bir işim var, yardımcı olur musun?' gibi talepler zamanla norm haline gelebiliyor.
İşte tam da bu noktada durup düşünmek gerekiyor:
- Çalışanınızdan beklediğiniz şey gerçekten onun iş tanımına uyuyor mu?
- Yapmasını istediğiniz iş, ona ekstra ücret ödemenizi gerektirecek türden mi?
- Zamanla bu durum çalışanın motivasyonunu düşürüyor mu?
Verimlilik ve Motivasyon Dengesi
Bir ofis ortamında -özellikle de küçük ekiplerde- herkesin birbirine destek olması elbette önemli. Ama bu destek, çalışanın asıl işini aksatacak boyuta ulaştığında sorun başlıyor. Çünkü kimse sürekli 'ek iş' yapmaktan hoşlanmaz!
İşin püf noktası şu: Çalışanlarınızın yeteneklerini ve zamanlarını doğru yönetmek. Onlardan beklediğiniz her ekstra görev, aslında onların ana işlerindeki performansını etkileyebilir. Üstelik bu durum, işveren-çalışan ilişkisinde gerginliklere bile yol açabilir.
Peki ne yapmalı?
- İş tanımlarını netleştirin ve bunlara sadık kalın
- Ekstra görevler için mutlaka gönüllülük esasını gözetin
- Çalışanlarınızın zaman yönetimine saygı gösterin
- Gerektiğinde ek personel almayı düşünün
Sonuç olarak, iş dünyasında başarılı olmanın sırrı dengede yatıyor. Çalışanlarınızı 'yardımcı' değil, değerli birer profesyonel olarak görmek, hem verimliliği artıracak hem de iş ortamının kalitesini yükseltecektir.
