Güneşin batışına yakın bir saatte, Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan, Türkiye'nin yürek burkan iki kahramanını andı. Eren Bülbül ve Ferhat Gedik... İsimleri belki birkaç heceden ibaret, ama bıraktıkları iz ömür boyu silinmeyecek cinsten.
"Vatan için canını verenler asla unutulmaz" diyen Erdoğan'ın sesindeki o titreme, salondaki herkesin yüreğine işledi. Kimi zaman sert, kimi zaman duygu yüklü cümlelerle devam etti konuşmasına. "Onlar sadece birer isim değil, bu milletin ortak vicdanıdır" dedi bir ara – tam da gözlerinin içi dolarken.
Bir Kahramanlık Destanı: Eren'in Hikayesi
15 yaşında bir çocuk düşünün. Sırtında okul çantasıyla teröristlere karşı duruşuyla tarihe geçen Eren Bülbül... Erdoğan'ın anlattığına göre, o an aslında hepimizin içinde bir şeyleri değiştirmiş. "Bir milletin çocuğu böyle kahraman olursa, gerisi teferruattır" sözleri salonda yankılandı.
Ferhat Gedik içinse bambaşka bir vurgu vardı konuşmada. Polis teşkilatının gözbebeği, ailesinin gururu... "Bir Ferhat'ı kaybettik ama bin Ferhat yetişiyor" diye ekledi Cumhurbaşkanı, adeta geleceğe dair bir mesaj verircesine.
Millet Olmanın Bedeli
Şöyle bir etrafa bakınca aslında her şey daha net anlaşılıyor. Bu topraklar kolay vatan olmadı hiç. Erdoğan'ın da altını çizdiği gibi: "Her karışında bir şehidin kanı var." Belki de bu yüzden, bu tür anmalar sadece bir formalite değil, millet hafızasının canlı tutulması.
Konuşmanın en çarpıcı kısmı? "Bunlar bizim ortak acılarımız" derkenki o samimiyet. Sanki her kelimesiyle, "Bu hikayeler unutulup gitmeyecek" diye haykırıyordu. Salondakilerin gözlerindeki yaşlar da bunun en büyük kanıtıydı zaten.
