Yozgat'ın sessiz sokaklarında, kanadı kırık bir leylek çaresizce çırpınıyordu. Kim bilir kaç gündür su ve yiyecek bulamadan, acı içinde hayata tutunmaya çalışıyordu. Ta ki, Yozgatlı bir ailenin şefkatli elleri onu bulana kadar...
"İlk gördüğümüzde kalbimiz sızladı" diyor ailenin en küçük ferdi, 12 yaşındaki Elif. "Kanadından yaralıydı, neredeyse hareket edemiyordu. Hemen su ve yiyecek getirdik."
Bir Bardak Suyun Gücü
Leylek o kadar bitkindi ki, başını zar zor kaldırabiliyordu. Aile fertleri, önce bir kap suyla başladı işe. Sonra balık ve küçük et parçaları... Yaralı kuşun gözlerindeki korku yavaş yavaş yerini minnettarlığa bıraktı.
"Sanki bize teşekkür ediyordu" diye anlatıyor baba Mehmet Bey. "Hayvanların da hisleri var sonuçta. Biz sadece insanlık görevimizi yaptık."
Veteriner Desteği ve İyileşme Süreci
Aile, durumu hemen bölgedeki veterinerlere bildirdi. Veterinerlerin muayenesi sonucu leyleğin kanadında kırık tespit edildi. "Tedavi sürecinde ailenin gösterdiği özen takdire şayan" diyor veteriner Dr. Ayşe Kaya. "Bu tür yaralı hayvanlar genellikle şans eseri kurtulabiliyor."
Şimdi leylek, ailenin bahçesinde kurulan geçici bir barınakta iyileşmeyi bekliyor. Kanadı sarılı, ama gözlerindeki yaşama sevinci geri gelmiş durumda. Aile, "Uçabilecek duruma gelir gelmez doğaya salacağız" diyor.
Bu küçük ama anlamlı hikaye, Yozgat'ta doğa ve insan arasındaki o görünmez bağı bir kez daha hatırlattı. Kim bilir, belki de o leylek şimdi bir ailenin sevgisi sayesinde ikinci bir şans elde etti...
